A-Kwartier in de Raad van Groningen
Op woensdag 18 februari mocht ik mijn maidenspeech houden over cameratoezicht in het A- Kwartier. Natuurlijk een bijzonder moment voor mij in een Raad die overigens voor het grootste gedeelte in beslag werd genomen door een discussie over de aardbevingen. Een belangwekkend onderwerp, en een uiteindelijke unanieme raad, maar wel wéér met een discussie die in Den Haag ook al gevoerd was. Dat was wat ons betreft niet echt nodig geweest. Maar de nieuwe burgemeester deed het uitstekend en wist te bewerkstelligen dat alle partijen zich uiteindelijk achter één motie konden scharen.
In 2014 plaatste Ruud Vreeman, na enkele heftige incidenten , twee camera’s in de Hoekstraat. Die wettelijke termijn liep af begin december. De camera’s verdwenen terwijl de raadscommissie een ‘principieel’ debat voerde over veiligheid versus privacy. Als je een principieel debat voert in de politiek dan weet je al bijna van tevoren dat je er niet uitkomt, daarvoor zijn de politieke partijen nu eenmaal bijna opgericht. Maar alla.. debat gevoerd, camera’s weg en een paar weken later vinden er weer incidenten plaats. In de discussie waren het vooral D’66, de SP en Groen Links die grote bezwaren hadden tegen de inzet van camera’s en preventief fouilleren. Voor de PvdA stond en staat de veiligheid van de bewoners van het A-kwartier voorop. Wij zijn ook geen principiële voorstanders van de plaatsing van camera’s maar de veiligheid van bewoners woog voor ons zwaarder.
Gelukkig krijgt de burgemeester toestemming om camera’s te laten hangen tot tenminste 1 januari 2016. Gesteund door de hele raad (met uitzondering van de Partij voor de Dieren). Wij hadden in het debat gevraagd om een pakket aan maatregelen om na 1 januari 2016, als de raamprostitutie verdwijnt in het A-kwartier, de buurt aan te pakken en ervoor te zorgen dat er een evenwichtige bewoning plaats kan gaan vinden. Geen ‘kamerbewoning’ meer dus, in beide betekenissen. In dezelfde vergadering kondigden B & W aan plan aan om de buurt ‘op slot’ te gooien, zodat de ontwikkelingen een beetje in de hand gehouden kunnen worden. Ook hier ging de Raad weer mee akkoord. Al met al een belangrijke raadsvergadering dus.
En ik was blij dat ik in mijn maidenspeech ook aandacht kon vragen voor de onveiligheid in andere delen van de wereld (van Donetsk, Pjongjang tot Washington DC). Ik kon nog een mooi bruggetje maken naar mijn eigen familiegeschiedenis: die familie kwam ruim 350 jaar geleden naar Groningen, gevlucht voor de Franse Koning, omdat je toen in Frankrijk geen protestant meer mocht zijn. Gelukkig stond de Republiek en de stad Groningen open voor vluchtelingen. En dat dat zo mag blijven….
