4 mei 2017

Moeten stadjers voor een goedkope woning naar Hoogezand?

Maarten van der Laan

Maarten van der Laan

Het lijkt goed te gaan met onze stad. Wie naar Groningen kijkt ziet een bruisende stad die geslaagd is in het binnenhalen van talent. Steeds meer goed opgeleide en creatieve mensen maken een groeiend aantal koffietentjes rendabel en starten steeds vaker ‘startups’. Het gaat daardoor beter met de werkgelegenheid in Groningen. Ook ons stadsbestuur heeft hier aan bijgedragen door actief beleid te voeren op het binden van talent aan de stad. Denk bijvoorbeeld aan het Akkoord van Groningen waarin de gemeente, het UMCG en de kennisinstellingen samen optrekken om Groningen op de kaart te zetten.

Sebastiaan Ruddijs

Helaas is de werkelijkheid een andere. Wij zien dat de tweedeling in de stad niet automatisch vermindert wanneer het goed gaat met de stedelijke ‘happy few’, ook al is die ‘Happy few’ talrijk in de stad. Sterker nog, de keerzijde van de groei van de succesvolle klasse is dat minder kansrijke bewoners worden verdreven van de populaire plekken. In veel westerse steden zie je al dat met het toenemen van de interesse in de stad de huren omhoog schieten. Hierdoor ontstaat dus die gevreesde verdringing. Voor ons zou dit betekenen dat de binnenstad onbetaalbaar wordt en dat zonder te overdrijven gezinnen genoodzaakt zullen zijn om naar het ommeland te verhuizen.

Interessant is dat de trend van verdergaande segregatie in de stad ook wetenschappelijk wordt geconstateerd door de Amerikaanse socioloog Richard Florida. In zijn afgelopen week gepresenteerde boek: The new urban crisis: how cities are increasing inequality, deepening segregation and failing the middle class bespreekt Florida de opgaven waar steden zich in de 21ste eeuw mee geconfronteerd zien. Het is volgens hem meer dan ooit van belang dat stadsbesturen zich inzetten om segregatie tegen te gaan en daarmee uiteindelijk de onder- en de bovenkant van de samenleving te verbinden.

Tot onze schrik zien liberale politici in onze stad in deze trend geen gevaar. D66 sprak zich op 5 april jl in een raadscommissie uit tegen de vestiging van sociale huur op A-locaties. Sociale woningbouw dient volgens D66 te worden gerealiseerd op goedkope locaties. Het idee van gemengde wijken en een gemengde stad wordt daarmee op de helling gezet. Kennelijk is deze liberale partij ertoe bereid terug te gaan naar de tijd waarin het inkomen bepalend is voor de buurt waarin je woont. De VVD formuleerde het nog sterker: Er zou niets op tegen zijn om af te stemmen met een gemeente als Hoogezand om daar goedkope gezinswoningen te bouwen voor onze Stadjers zodat in onze stad duurdere woningen voor een- en twee persoonshuishoudens kunnen worden gebouwd. Daarmee geeft de VVD de segregatie een extra ‘boost’. Kennelijk zijn deze gezinnen met minder hoge inkomens volgens de VVD niet meer welkom in onze stad.

Nu de liberale fracties in de raad zich niet bewust zijn van deze opgave, trekken we vanuit de PvdA Groningen aan de bel. Wij zetten ons in raad en college onverminderd in voor het behoud van de inclusieve stad. Wij willen de stad toegankelijk houden voor alle inkomensgroepen en gezinssamenstellingen. Dit realiseren we door het bouwen van genoeg woningen, verspreid over de hele stad. Focus verdient hierbij niet alleen de toevoeging van sociale huur, maar ook van middeldure huur en koop. Het gaat hierbij niet alleen om aantallen, maar ook om waar we de woningen komen te staan. Afkomst en portemonnee mag niet betekenen dat iemand gedwongen is om in een bepaalde wijk te wonen. De stad is van iedereen. Voor een goedkope woning moet je niet naar Hoogezand hoeven te verhuizen als je liever in de stad blijft wonen. Daarom heeft de PvdA zich er bijvoorbeeld specifiek toe ingezet om alle wijken, dus de binnenstad voor alle woningzoekenden toegankelijk te houden. Dit hebben we gedaan door op te roepen tot bouw van woningen voor verschillende inkomenstypes én door een halt toe te roepen aan het omzetten van woningen in kamerverhuurpanden.

De stad groeit en bruist. Deze groei is niet alleen een fysieke, maar ook een sociale uitdaging. Wij zullen ons blijven inzetten voor het ideaal van een ongedeelde stad, waar arm en rijk naast elkaar wonen. Een stad van en voor iedereen.

Maarten van der Laan
Sebastiaan Ruddijs