13 april 2018

Leve het MBO!

“Het Nederlandse onderwijs glijdt af” Deze waarschuwing uitte de onderwijsinspectie deze week. Met veel onderwijs gaat het niet goed. Maar het gaat niet overal slecht. De inspectie is wel positief over het middelbaar beroepsonderwijs (MBO). Het niveau van de mbo-studenten stijgt nog steeds en zij halen vaker een diploma op het hoogste niveau.

Dat laatste is een hele fijne constatering. Het beeld rond het beroepsonderwijs was een aantal jaren geleden een stuk negatiever. Maar dat lijkt nu gekeerd. In Groningen weten we dat al wat langer. Met Noorderpoort, Alfa-college en Terra hebben we een aantal prachtige MBO-instellingen in onze stad. Een echt vak leren. Dingen maken, mensen ontzorgen. Het zijn de MBO-ers die de ruggengraat vormen van onze economie. In mijn gespreksronde langs allerlei Stadjers die ik al een paar maanden doe, sprak ik vorige maand met veel MBO-leerlingen en docenten.

Sport en bewegen
Bij het Alfa-college bezocht ik verschillende opleidingen. Zo sprak ik met een aantal studenten van de opleiding Sport en Bewegen. Dit deed ik op Kardinge op de prachtige school met mooie faciliteiten zoals de topsporthal waar onze volleybaltrots Lycurgus altijd haar wedstrijden speelt. Hartverwarmend waren de toekomstdromen van deze jongeren. De een had de ambitie om een eigen sportschool te beginnen, de ander wilde het onderwijs in.
Wat me opviel was de overtuiging dat het wel goed zou komen met de kans op een goede baan. Sport, gezondheid, bewegen, het zijn actuele thema’s waar altijd maatschappelijke vraag naar zal blijven bestaan.
Er waren studenten die stevige persoonlijke tegenslagen hadden gehad. Een jongen had zijn land moeten ontvluchten. Hij was nog maar een paar jaar in Nederland, al was dat aan zijn perfecte beheersing van het Nederlands niet te merken.

Politiek
Het waren dus mooie gesprekken die een goede inkijk geven over wat deze studenten beweegt en motiveert. En de politiek dan? Nee, niet in de zin dat ze er over nadachten om zich bij een partij aan te sluiten. Een aantal had in 2017 wel gestemd. Op Jesse Klaver, want “dat was in en hij keek naar de toekomst”. Al mocht de partijpolitiek hen dan niet zo interesseren, een mening over de stad hadden ze wel. Een mooie stad, gezellig, maar wel moeilijk om aan een betaalbare kamer te komen. “Als ik later een gezin wil hebben, zal ik hier niet terecht kunnen”. Zoiets moet een wethouder wonen te denken geven. Immers de mensen die straks het belangrijke werk in de stad moeten doen, moeten hier ook kunnen wonen als ze dat willen. Voor een student van 17 uit Veendam was het overigens geen probleem. “Als ik 18 wordt ga ik gewoon met de auto elke schooldag naar Groningen. Ik blijf lekker in Veendam”

Wat mij uiteindelijk bijbleef was dit gewoon een goede opleiding is met perspectief op werk met gemotiveerde docenten. Maar bovenal goede zelfverzekerde studenten, ook al had niet iedereen altijd alles mee gehad. Goed om te zien. Leve het MBO!

Ik doe verslag van gesprekken die ik heb gevoerd en nog ga voeren met heel verschillende mensen uit Stad en omgeving. Het is een zoektocht naar hoe het gaat en wat er leeft. Maar ook een verkenning naar de agenda van de toekomst. Hoeveel leven zit er nog in het ooit zo vanzelfsprekende huwelijk tussen de PvdA en Groningen? Ik nodig ook iedereen uit om te reageren op mijn bevindingen. Maar ook Stadjers die graag in een persoonlijk gesprek met mij dromen en/of zorgen willen delen zijn van harte welkom: [email protected]

Roeland van der Schaaf
Wethouder PvdA Groningen