8 maart 2018

Werk en kinderen: hoe doe jij dat allemaal?

Carine Bloemhoff

Als ambitieus type en jonge moeder wordt mij vaak de vraag gesteld: “Hoe doe jij dat nu allemaal?” Aan de ene kant natuurlijk een geïnteresseerde vraag die ik graag beantwoord. Al was het alleen maar om aan te geven dat het fractievoorzitterschap en een baan wél met een jonge kinderen te combineren valt. Aan de andere kant merk ik dat mannelijk collega’s die vraag zelden tot nooit krijgen. Vlak na de geboorte van mijn eerste kind, op kraamvisite moest ik vaak uitleggen hoe ik straks alles dacht te combineren. “Ga je dan niet minder werken?” Mijn man kreeg dat nooit te horen! Nu zijn wij een geëmancipeerd gezin, waarbij we alles echt 50/50 verdelen. Maar toch, in de 21e eeuw vinden velen dat nog steeds dat de vrouw een stapje moet terugdoen.

Als twintiger vond ik de vrouwenbeweging maar onzin. Vrouwen hebben dezelfde kansen en de emancipatie is inmiddels toch voltooid? Ik was tegen quota, want ik zag hoe steeds meer vrouwen dan mannen een universitaire opleiding afrondden. Ik dacht dat het probleem zich vanzelf wel zou oplossen. Nu, als dertiger zie ik dat bestaande patronen veel hardnekkiger zijn dan ik destijds vermoedde.

In de jaren ’50 van de vorige eeuw werden vrouwen ontslagen zodra ze trouwden. Ze moesten voor het gezin zorgen. Anno 2018 zijn er nog steeds vrouwen die hun baan kwijtraken als ze zwanger zijn. Dit komt vooral voor bij tijdelijke contracten. Ik ken de voorbeelden in mijn omgeving. Zwangerschapsdiscriminatie is helaas nog steeds aan de orde van de dag. 43 procent van de vrouwen heeft hiermee te maken, blijkt uit onderzoek van het College voor de Rechten van de Mens. Hierbij gaat het niet alleen om ontslag of niet aangenomen worden, maar ook om problemen bij terugkeer na verlof en het mislopen van promotie, salarisverhogingen en interne opleidingen.

Mede daardoor worden vrouwen benadeeld ten opzichte van mannelijke collega’s en verdienen zij in dezelfde functie nog steeds 16 procent minder dan mannen. Daarom ben ik ontzettend blij dat Lilianne Ploumen, winnares van de Aletta Jacobsprijs, deze week het initiatief nam voor de Wet gelijke beloning mannen en vrouwen. Hiermee kunnen vrouwen hopelijk eerder aantonen dat zij worden achtergesteld en hun rechten op gelijke beloning afdwingen. Ik heb slecht één ding op dit voorstel tegen, namelijk dat het anno 2018 blijkbaar nog nodig is!

Carine Bloemhoff,
Fractievoorzitter PvdA Groningen